muszę myśleć pozytywnie
chciałabym oprzeć się o cień
gdy z drzewa opadło już wszystko
leży pomiędzy zmarzniętą trawą
skazane na czekanie
zostały puste gałęzie
tylko ścięta jemioła
nadal chwali się zielenią
zdobiąc taras zostanie ze mną
do wiosny tak daleko
autor
Luiza1
Dodano: 2017-01-31 22:25:14
Ten wiersz przeczytano 702 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
ładnie z nadzieją na wiosnę ...może ta zieleń jemioły
pomoże przetrwać:-)
pozdrawiam
Myślenie w sposób pozytywny to niewątpliwie podstawa.
Miło, że po tak długiej przerwie znów tutaj jesteś.
Nawet z nadzieją nie jest proste,
czekanie na wiosnę!
Pozdrawiam!
Luizo, jemioła też jest piekna... aby do wiosny.
Smutny w swojej wymowie wiersz. Moc serdeczności.