MUSZLA
Cicho...cichuteńko żałośnie
łka dąb na rozstajach
sen taki miałam o pieśni
jak w dzwonie dźwięcznym
duszę urwało
wzruszona bólem tętniącej rany
fontanny zamkniętej
bez wody życia
serce zaśpiewało prawdę trwożnie
co się stało
tam w pokładach świetlistych
zamysły stoczyły się w krąg złocisty
gość marzeniem ściągnięty
ogląda i patrzy.. to obcy przybysz
serca nie oddał nie ukoił
został i trzeba go nosić i boli
a życia nie chce dzielić
zanim noc zmruży ciemność
do jasnego świtu
na poduszce z rozwianych włosów gwiazd
złoży Ci wizytę.. wzajemność
bo muszla powinna szumieć
tym samym i podwójnym echem.
Łódź,27.11.2007r. ula2ula
autor
ula2ula
Dodano: 2007-11-27 00:09:11
Ten wiersz przeczytano 740 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
po prostu piekny wiersz i tyle . klaniam sie.
"Zanim noc zmruży ciemność (...) złoży ci wizytę
wzajemność"... Pięknie szumi ta muszla. A może muszle
mówią nam to, ci chcemy usłyszeć?...
Tak w muszli można dużo zamknąć uczuć!
" bo muszla powinna szumieć
tym samym i podwójnym echem.?
Wiersz o bardzo ciekawej treści. Ładnie ubrany w
środki artystyczne, nieco trudny w odbiorze. Głębokie
metafory dodają uroku.
Zdałoby się, że początek wiersza nie ma nic wspólnego
z muszlą... A jednak ;) Pięknie piszesz ;)
Muszla znaleziona, podarowana pełni jednoznacznie tą
samą potrójną rolę .Jest schronieniem dla najlepszych
dawniejszych wspomnień, jest oparciem na teraz i
nadzieja na powtórzenie najlepszych kawałków czasem.
To zależy od tego ,co wewnątrz ukryliśmy z przeszłości
i co uważamy za najcenniejsze.
zjednoczone dwa echa, jakże mocniejsze wielokroć, nie
tylko pojmując rzecz rachunkowo ...
Bardzo ładny metaforyczny wiersz.Uduchiowiony słowem i
natchnieniem.Muszla stanowi symbol wspomnień, echa
powtarzajacego te chwile szczęśliwe.
Wiersz niebanalny a zarazem z siłą optymizmu. + :)
ładny wiersz ale naprawde piszesz wiersz nad którymi
trzeba sie skupic zeby zrozumiec sene przesłanie i o
to chodzi +
Ty ją kiedyś w dłoni miałaś,
do kieszeni nie wrzuciłaś,
bo otworzyć świat chciałaś,
I do muszli swej wsadziłaś
Eterycznie szumi wzajemnością wiersz, więc niech świt
nadejdzie jak najpóźniej.
"bo muszla powinna szumieć tym samym i podwójnym
echem". Bardzo mi się spodobała ta puenta. Dobry
wiersz z optymizmem :-)))
..muszla wydaje przedziwne głosy...a wspomnienia
biegną cichutko ,,jak człowiek bosy...