Muza

pierwsza próba poetycka od pół roku

Zazdroszczę poetom tysiąca ich myśli
Bo ja nie mam żadnej;
I żadnej nie mogę ziścić
Ni brzydkiej, ni ładnej.

Słowo do słowa nie pasuje,
Wyrazy gryzą się jak psy;
Każdy pomysł jak wiatr ulatuje;
Nie ma tu weny, nie ma muzy.

Wszystko bez sensu, do kitu;
Mój talent przepadł w eterze.
Kiedyś pomysłów bez liku,
Dziś pustki na mym papierze.

Już nie wiem co z tym robić,
Pomysłu nie mam żadnego.
Może z myślami powinnam się pobić,
Lecz cóż mi przyjdzie z tego?

Może powinnam odrzucić pióro,
Pergamin spalić w płomieniach...
Lecz smutno mi będzie, ponuro
Bo cóż mi ulży w cierpieniach?

Nie mogę mej liry porzucić
Gdy raz ją do ręki wzięłam;
Ni ulotności z życia wykluczyć,
Gdy się ja spisać podjęłam.

Już wiem jak to posplatać-
Spróbuję pogodzić siostry obie.
Wenę i Muzę ze sobą zbratać;
I obie chcę znaleźć w Tobie.

autor

Nika Zan

Napisany: 2008-03-05 Dodano: 2008-03-07 15:24:03

Ten wiersz przeczytano 585 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie