My

Bo wciąż Kocham Cię jak Irlandię...

Nie wiem jak długo mozna kogoś szukać
ale ja szukałam Ciebie wiele lat
setki tysięcy miliony
całą wieczność
szczęście nie odnajduje
się w jednym życiu

Pamiętasz?
Siedzieliśmy w kafejkach
przez szyby widać było ulice
przychodnie mijali siebie
my jakby poza wszystkim
pytania i odpowiedzi bez słów jednocznaczne
wokół gwar i głośne rozmowy
a między nami cisza
i tylko spojrzenia szybsze
niz błyskawica rozświetlały ciemne niebo

Teraz...
Czytam słowa nienapisane
z Twoich oczu
z których moje wyglądają
tak samo
nikt ich nie moze zobaczyć
ale one są napewno
dzięki nim dostrzegam piękno
a w nocy kiedy ciemność
i nic poza nią
i nic w niej
słyszę je
powtarzają się

autor

zielone oczy

Dodano: 2007-09-17 19:19:10

Ten wiersz przeczytano 577 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie