My
"My..."
Nigdy więcej miłości
Zadała mi tyle ciosów
Doświadczyła i porzuciła
Chciałam uciec
Spętała mnie
Nierozerwalną nicią
Uciekła
Tak po prostu
Odeszła
Pozostawiła mnie
W smutku i rozpaczy
Porzuconą i sponiewieraną
Nie powiedziała "żegnaj"
Nie powiedziała "dowidzenia"
Znikła tak bez śladu
Nie wróciła
Czekam
Mój czas kończy się
Piasek w klepsydrze
Nieustannie przesypuje się
Ziarenko po ziarenku
Serce zranione nadal krwawi
Pamięta krzywdę i cios
Broniłam się
Broniłam mężnie
Jak lwica
Była silniejsza
Umieram zraniona
Nie wiedząc tak naprawdę co to
Miłość
Miłość kojarząca się
Ze smutkiem
Z rozpaczą
Miłość będąca
Zabójczą bronią...
dziękuję... ;*
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.