W mym ogrodzie.
W mym ogrodzie ciemno jest,
głucho szumi wiatr z południa.
W mym ogrodzie nie ma dnia,
nie ma nocy strasznej, tylko szelest
traw ukrytych w mroźnym lecie.
Stary skrzypek nuty plecie.
Struny głasze starym smyczkiem.
Pod cilindra jego wiekiem
dusza mieszka gdzieś za uchem.
Starym jest już skrzypek duchem.
W mym ogrodzie sny się rodzą.
Chodzą boso pośród kwiatów.
Nie chcą słyszeć pieśni słów,
którą liśćmi drzewa płodzą.
Z okna widze te igraszki.
Kiedy rankiem przylatują ważki.
Mam już plan ucieczki z raju
Myśle zniknąć w lutym, może w maju.
Straszny ogród mój mi śpiewa.
Więdną oczy me, gniją szare drzewa.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.