Myśl

i znów, i znów..Ty nie słyszysz..a ja wołam..kochaj..

Ta jedna myśl...przy niej wszystkie inne bledną jak zeschnięte płatki niechcianych róż..
Myśl.. z nią marzenia nabierają sensu i łatwiej złapać oddech w dusznej minucie milczenia..
Wśród tylu łez i krzyku samotności...
Ciężko o promyczek szczęścia..
A ona mi go daje...
Jest przy mnie wciąż, gdy wstaję, witając nowy dzień i gdy zamykam oczy by pogrążyć się w głębokim śnie..
Zapuszcza swe korzenie coraz głębiej i głębiej w mej duszy...
Myśl.. jedna, mała myśl.. a siła jej nie ma granic..
Z nią niestraszna mi niepogoda i strach..
Z nią nawet płaczące, szare niebo wydaje się cudem natury...
Tak bardzo jej potrzebuję, by nie zgubić się w tym labiryncie dni.. Będę ją chronić, jak największy skarb..
Nie chcę, by odeszła...
Myśl.. taka mała, moja, słodka myśl..
Jaka?..
O Tobie...

autor

Biscaya

Napisany: 2007-11-23 Dodano: 2007-12-28 10:19:59

Ten wiersz przeczytano 517 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie