Myśl ulotna
Dlaczego wierszy mych nie pojmuje,
Każdy rozsądny, co wiersze czyta.
Czy prawdziwego sensu nie czuje,
Czy myśl ulotną w wierszu nie chwyta.
Piszę banalnym słów prowadzeniem,
Wersy kojarzę jak mi pasuje.
Lecz w końcu słowa wiążę znaczeniem,
Dotrzeć do widza zawsze próbuję.
Błędy niweczą wszelkie staranie,
Wiersz nieudany do kosza wpadnie.
Ja pozostanę bazgrołów draniem,
A taki wyrok brzmi niezbyt ładnie.
Każdy rozsądny, co wiersze czyta,
Czy musi dotrwać do jego końca.
Może nie zdąży myśli w czas schwytać,
Poparzy siebie w oparach słońca.
Komentarze (4)
Pięknie ująłeś to, co nie raz sama odczuwam i pewnie
nie tylko ja. Wiersz zachwyca lekkością!
Pozdrawiam :)
Zgodzę się z Karoliną-wyjęłaś mi to z ust !!! Warto
się zastanowić,stanąć w prawdzie,gdy piszę się
rozwijam, nie przestaję z byle powodu !
Ciekawy wiersz,pozdrawiam serdecznie
ciekawa refleksja nad własną myślą=twórczością :)
Pozdrawiam :)