myśli błądzące

Tej, która jest a jednak jej nie ma...

Złapany w sidła tzw. miłości,
jestem pewien każdej nieścisłości.
Analizując co było i jest,
jestem tu gdzie jestem, i tu jest jak jest.
Uczucia mną targają, jak wiart porywczy,
czasem,jak szkwał, co żagle wydyma i
gdy zły to maszty łamie.
Nie obejmuję, mym małym rozumkiem,
całości, ani nawet części tego
co, może Tobą targać w tej rzeczywistości.
Jestem, bo tak być musi.
Jestem i wciąż będę,
spokojny?
Czy może życie też mnie zmusi,
by być roztargnionym i niepewnym czasu?
Nie wnikam, nie drążę i też nie rozumiem.
Tego co wstrzymuje Ciebie,
co kłody podrzuca.
Jestem, byłem i będę, i zła jest ma dusza.
Że Ciebie tu nie ma, że żyję w zaświatach.
Ale nic mnie mocniej niż ta myśl,
oplata, iż gdzieś,
kiedyś popełniłem błąd.
I stąd jest rozterka,
i stąd porażki swąd.

autor

miki2611

Napisany: 2017-01-09 Dodano: 2017-02-09 12:21:07

Ten wiersz przeczytano 581 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie