Myśli Niejasne

Nie, ludzie nie zrozumieją
Bliscy nam również są nimi;
Zostaje więc byśmy więcej pili
Póki dusze nie zmarnieją

Gdyż duchowi skrócić cierpień
Od męczenia lepszym bywa;
Zaś alkohol wszystko zszywa…
Więc chłopcze – weź flaszkę wymień!

***

Zabawa podobna płomieniowi:
Wiecznie głodny bez pokory
W sobie chłodny, ku złu skory
Na tak słabym i kruchym łańcuchu
Krzyczy, ciągle ryczy bez pomruku
Który odbił by się głosem
Na języku pana jego
Przez co skłócił zamiar z losem
Bez wyniku korzystnego

Komukolwiek kto się bawi
Gdyż nie myślą oni o czynach złych
Nie! Prawy zamiar w uciechach podłych
Więc nikt morałów nie prawi

***

Unosi się fala kielichów nad stołami
Za nimi biegnie wrzawa głuchego chaosu
Krzyki i wrzaski, które winny być słowami
Na morzu wina straciły swego wygłosu

Wiatr się wzmaga, z wolna w siłę rośnie brutalną
Gęste obłoki na drodze miejsce nam kradną
I zaśmieje się, kto nie spotkał ich na drodze
A ja przeklnę ich, by bezsenne mieli noce

Gdyż za latarnię winni robić zbłąkanemu
Żeglarzowi, gdy masz połamany w okręcie
I coraz ściślejsze staje się lin napięcie,
Wszystko zmierza ku końcowi wyznaczonemu

Zatem niech zabawa hula i sztorm niech rośnie
Słabość domeną człowieka dawno się stała
Więc wyruszmy w ocean aż czar sam nie pryśnie
Bowiem wszystkich dogoni zasłużona kara

Bo w człowieku jest więcej niż we mnie

autor

Waryjat

Napisany: 2007-01-02 Dodano: 2007-01-13 15:07:03

Ten wiersz przeczytano 407 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie