Na cmentarzu

Leżę tu sama choć wokół tylu ludzi
Między nimi jest moja połowa której za wcześnie chciało sie spać...
Leże czuje błogi sen śnią mi się wspomnienia obłoki lecz ty mi sie nie śnisz...
Choć mam do Ciebie parę kroków boje sie podejść boję zapukać ...
-Włosy opadają mi na białą twarz zmieniają kolor oczy i reszta przybierają nowe formy....
Nadal śpię i choć znam tu już wszystkich Ty jako jedyny mi się nie przedstawiłeś....
Ale ja poczekam przecież teraz matką moją jest wieczność...
Nagle usłyszałam kroki...i moje serce zaczęło sie sklejać oczy choć inne JAKŻE W CIEBIE WPATRZONE.

autor

melancholia

Dodano: 2004-09-02 16:50:31

Ten wiersz przeczytano 447 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie