Na cmentarzu
Tu przeszłość zawsze do mnie wraca
czas tu się dla mnie zatrzymuje
jestem i czuję
że nie umarli
w groby cichutko położeni
mogę to zmienić
i ożywić
myślą, modlitwą, czy wspomnieniem.
Wiem, że nie zmienię
rzeczywistości
ale ilekroć przychodzę w gości
czuję że mile mnie witają
widzę uśmiechy duszy oczyma
i nikt nie powie że ich tu nie ma
że tylko truchła leżą w grobach
że bez nich można żyć i trzeba
że ich już Pan Bóg osądził z nieba
że do roboty już tu nic nie mam
że to co księża -
to zwykła ściema
A ja się witam przy każdym grobie
i sobie miejsce już wypatruję
choć chcę i czuję
że jeszcze życia przede mną lata
i tyle spokoju miewam w sobie
jak oni tam w mogiłach mają.
A przecież tu z tamtego świata
nas wyglądają i czekają.
Komentarze (9)
Zatrzymałam się nad Twoim wierszem i dumam...
Bardzo dobry wiersz. Pozdrawiam cieplutko.
cmentarz jest szczególnym miejscem, zawsze kiedy tam
jestem powracają wspomnienia, pięknie o tym
piszesz...pozdrawiam
Dziś wypłakałam sie u mojej mamy,ona
zrozumiała:)Piękny wiersz+++
Piekny wiersz!
przychodzę w gości - ładnie napisane
Piękny refleksyjny wiersz. To co będzie potem zostanie
tajemnicą do końca. A na razie cieszmy się tym co mamy
na tym świecie. Pozdrawiam:)
Dziękuję Tobie za ten wiersz :)
Szczególnie do mnie przemawia w dniu dzisiejszym :)
Zwraca uwagę na nieodzowny aspekt ludzkiej
egzystencji- na przemijanie...i w pamięci wieczne
trwanie :)
+
Ujęłaś w słowa moje przemyślenia.
Ukłony :))
Cmentarze mają swój klimat, jakby się czas tam
zatrzymał! Pozdrawiam!