Na co to wszystko
Na co to wszystko
Gdy już odejdę w krainę cieni
I nawet pyłek o mym istnieniu,
Wiary nie da w kosmosu planktonie;
I jeszcze po mnie milion pokoleń,
W nicości obróci się perzynę,
Życie znów czyjąś okaże się drwiną.
I zaklęcia miłosne na wieczność,
I myśli stroskane w noc bezsenną,
I oszalałe przez żądze mroczne,
I wieszczów idee jak wyrocznie;
Unicestwione w niepamięć świata,
Tak by na stypie nikt nie zapłakał
I skargi gorzkiej nie wyrzekł ze łzami,
Na te marności nad marnościami.
Skargi donikąd i do nikogo,
Bezradnej, napiętnowanej trwogą
I beznadzieją na wieczne trwanie.
Czy ktoś odpowie na to pytanie?
Czy wreszcie jakaś szczodra moc sprawi,
Byśmy śmiertelni – nie umierali?
Andrzej Kędzierski, Częstochowa
18.07.2013.
andreas
Komentarze (14)
może choc pamięć pozostanie ( w wierszach)
:-))
[Moją odpowiedź znajdziesz w ostatnio napisanym
tekście]
Cóż, pisz dalej, a nuż zostaniesz w wierszach?
Pozdrawiam :)
Oj! uderzyłeś w czuły punkt filozoficzny. Pozdrawiam
:)
Ciężka sprawa, chyba żadna moc nie sprawi byśmy nie
umarli.Pozdrawiam.
Myślisz o śmierci a czy zacząłeś(aś) żyć prawdziwym
życiem?Wyczuwam strach przed śmiercią. Ciało jest
tylko naszą tymczasową powłoką...Pozdrawiam i
zapraszam.
Nie ma co myśleć o śmierci za żywota. My
trzydziestolatkowie +++ mamy jeszcze dożo czasu na
spotkanie z kostuchą . Wiersz ciekawy.
Pewnie nie jedna osoba stawiała to pytanie...co się
urodziło musi obumrzeć. Ładnie poprowadzony wiersz.
pozdrawiam
Ciekawie zadajesz wiele pytań, ale kto na nie
odpowie... Pozdrawiam.:)
jak to w życiu wszystko jest marnością nad marnościami
od śmierci nikt nie uchroni jak też w życiu nie da
spokojnie żyć w:)
Płonna nadzieja, ale jeszcze na jakiś czas, zostaniemy
w sercach.
Życie to prezent od losu- chwila, którą warto się
nacieszyć, a później - cóż nawet nie zmokniemy:)
Podobają mi się dzisiaj Twoje rozważania - ciekawy
wiersz:)
Pozdrawiam:)
to już jest wpisane w nasze życie...rodzimy się i
odchodzimy nic nie zabierając...
pozdrawiam:-)
bez śmierci nie ma życia, polega ona na ciągłej
odnowie, stare życie nie jest zdoln ani do rozrodu ani
do logicznego myślenia-rodzi tylko steetotypy.
umierajłc dajemy szansę innym, lepszym, silniejszym
gotowym na nowe ryzyko-starość to wygodnictwo a to to
biologiczna śmierć kiedyś i tak zakończy żywot
Homo-sapiens, bezpowrotnie