Na cudzych błędach
W zgrzebnej był szacie, siwą brodę
gładził,
uczył wartości ważnych na tym świecie.
Jakże ty starcze, innym możesz radzić,
skoro swe życie roztrwoniłeś przecież?
Ale on do mnie, jak do przyjaciela -
z doświadczeń życia me prawdy są wzięte,
słuchaj, byś moich błędów nie powielał
i żył, na co dzień promieniując szczęściem.
autor
karat
Dodano: 2013-05-21 10:17:45
Ten wiersz przeczytano 1569 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (43)
Tak - starzec miał rację, ja też mówię zawsze> słuchaj
się starszych< pozdrawiam
Głeboki wiersz z życiową prawdą! Szacuneczek :))
Rady przyjaciół są zawsze w cenie i na 'próby w
ciemno' ich nie zamienię.
Są ludzie, którzy potrafią swoje mądrości życiowe
przekazać innym, ale są i tacy, których nikt nie chce
słuchać.
Dobrze jest kiedy potrafimy docenić, to co inni nam
przekazują. Ty to potrafisz.
Z ukłonami podziwu :)
Obawiam się, Karacie, że cudze błędy nie mają siły
przekonywania równej tym własnym.:)
Bardzo mądra refleksja!
Pozdrawiam serdecznie:)
Ja także idę swoją drogą ucząc się na własnych
błędach. Bardzo mi się podoba . Plusik i pozdrowienia
Dobrze w porę dostrzec własne błędy.. życie jest tylko
jedno przecież. Nieoceniony bywa w takiej chwili mądry
przyjaciel.
Pozdrawiam
Podobno znakomite efekty można uzyskać, ucząc się na
cudzych sukcesach :)
Pozdrawiam. Miłego :)
na błędach uczymy się wszyscy życ...gdyby jeszcze tak
człowiek potrafił tak nieustannie promieniować
szczęsciem...pozdrawiam
Jak zwykle karaciku wiersz z życiową
sentencją.Pozdrawiam ciepło.
Bardzo mądry wiersz, a tak naprawdę to uczymy się na
własnych błędach:))
Ładny i mądry tekst. Dobrze jest uczyć się na cudzych
błędach, tylko czy my zawsze odnosimy to do siebie...
Nam się nie przytrafi...Pozdrawiam
"słuchaj, byś moich błędów nie powielał" - tak to jest
przyjaźń. Bardzo dobry wiersz. Pozdrawiam
Dziękuję za wskazówki!