Na do widzenia
ogród rozmarzony w koronkowych srebrach
promień przypiął róży brylant szlifowany
na ostatnim pąsie kryształ rosy wezbrał
strumykiem kropelek prosząc do biesiady
ciszę wypełniają delikatne echa
jesień jeszcze dźwięczy tonem
pożegnalnym
czułym do widzenia w ciepłych słowach
szeptach
pomiędzy wersami pragnie śnić i żarzyć
tęskne melancholie wspomnieniami skrzące
ognia ciepły płomień sercem malowany
nasza wielobarwna błyszczy szczerym
złotem
w kryształowych lustrach jawi się jak
diament
autor
magda*
Dodano: 2014-11-24 18:17:52
Ten wiersz przeczytano 1509 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
Madziu, wlasnie czytalam Twoj komentarz u mnie i gdy
chcialam odpowiedziec, stwierdzilam ze zdziwieniem, ze
zniknal :) Tutaj zatem ziekuje za znajomosc bejowa :)
Byla mila :)
Nureczko, nasza wielobarwna- w podmiocie domyślnym
jesień
Obrazowo przedstawiasz odchodzącą jesień. Od dzisiaj
zamiast szronu będę widziec koronkowe srebra :)
Tylko w ostatniej strofie nie rozumiem wersu
" nasza wielobarwna błyszczy szczerym złotem ", bo
wcześniej mowa była o melancholiach i ciepłym ogniu...
Pozdrawiam
Bardzo romantycznie, bardzo ładny wiersz,
pozdrawiam
Magdo twój wiersz ukojeniem -przepiękny -
pozdrawiam cieplutko :-))))
Ppo prostu pieknie:-) pozdrawiam
Przepiękny wiersz przyroda spleciona z
uczuciem,cudnie!
Pozdrawiam serdecznie:)
bardzo klimatyczny:)
Piękny, romantyczny wiersz, pozdrawiam:)
jesień potrafi się z nami pięknie żegnać:)
Poetycka poezja poprzeplatana pięknym przekazem.
Podoba mi się.
przepięknie Madziu...do widzenia, do jutra:) miłego
wieczoru
Przepiękny wiersz Magdo. Tylko Ty potrafisz tak
pięknie pisać. Pozdrawiam Cię milutko.
Magiczny wiersz pozdrawiam