Na do widzenia
ogród rozmarzony w koronkowych srebrach
promień przypiął róży brylant szlifowany
na ostatnim pąsie kryształ rosy wezbrał
strumykiem kropelek prosząc do biesiady
ciszę wypełniają delikatne echa
jesień jeszcze dźwięczy tonem
pożegnalnym
czułym do widzenia w ciepłych słowach
szeptach
pomiędzy wersami pragnie śnić i żarzyć
tęskne melancholie wspomnieniami skrzące
ognia ciepły płomień sercem malowany
nasza wielobarwna błyszczy szczerym
złotem
w kryształowych lustrach jawi się jak
diament
autor
magda*
Dodano: 2014-11-24 18:17:52
Ten wiersz przeczytano 1504 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
Niech żyje przyroda! Wena takich wierszy!
Pozdrawiam serdecznie:)
na do widzenia i do zobaczenia ++++++++++++++++++++
:) Pozdrawiam :)
Ciepły,klimatyczny wiersz. Z przyjemnością
przeczytałem.
Miłego!
pięknie, do widzenia* pozdrawiam
Przepiękny wiersz.Pozdrawiam serdecznie:)
ogród rozmarzony
no i wprost radosny
ale z biesiadami
czekajmy do wiosny:)
pozdrawiam pięknie:)
Jak zwykle przepiękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
Magdo cudowne i romantyczne pożegnanie lecz
zachwyciłaś mnie koronkowymi srebrami w
ogrodzie.Pozdrawiam serdecznie.
Powoli uciekają te jesienne piękności, robi się plucha
i zimno.
Brrr!
Dobrej nocy.
Ależ piękny, roziskrzony wiersz, cudowne opisy...
Bardzo mi się podoba!
Piękny :)
Bardzo romantycznie :)
Dobrej nocki, magdo*
Gruszelko jeszcze Ty? A mieliśmy być tutaj fajną
rodzinką, która się rozwija. Poczekaj. Ochłon.Zostań.
Bardzo ładny wiersz! Pozdrawiam!