na moich oczach,pod powiekami

... to się działo, ja krzyczałam by już nie bolało

bezgłośne wołanie ciszy
w szumie konającego drzewa
słowa liśćmi
wiatr myśli rozwiewa
drzewo w krzyż się przemienia

pusty krzyk upadku
pełno krwi dokoła
tną, rąbią ciało
ręka, noga, klatka piersiowa

martwy
jeszcze słowa z ust nie odpadły
krzykliwe rapsodia
z Tobą na ramionach
wiozą konające ciało

dokąd
(sama nie wiesz)
śmiech

bezgłośne wołanie ciszy by już nie bolało
kto słucha starej matki
głosu, urwany fragment zdanie w połowie
sztuczna szczęka opada na kolana

to ja w brzozowej trumnie
wiedziona powoli

autor

mobieta

Napisany: 2006-04-01 Dodano: 2007-04-24 09:08:29

Ten wiersz przeczytano 577 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie