NA NIE
Jestem wplątana w nicość......
Zerkam ku końcowi świata,
kiedy spopielą się moje myśli
i nikt nie zmusi mnie wtedy
do łatania bezradnych cieni,
do myślenia o sobie: Ja jestem!,
do cenienia tego, co mam od Boga.
I nie ogarnie mnie żadna trwoga.
Tylko spokój.
Nieopisany spokój niebycia.
autor
katej
Dodano: 2005-01-28 09:10:02
Ten wiersz przeczytano 795 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.