Na odległość

Dorotko co tu można jeszcze napisać mhmmmmm kochacie
się i tu następuje z mojej strony cisza która wskazana
jest;)...nie ukrywam że bardzo cieszy mnie wasze
szczęście:)....Pozdrawiam serdecznie:)

Pękniete zdjęcie - jak serce. Kilometry ciszy -
obrazowe.

wiersz pełen wspomnień...takich, które budzą się pod
wpływem wspólnej fotografii, kocha, nie kocha, a może
zapomniał....jeśli znasz odpowiedź, to dobrze

Tyle w tym piękna i ciepła jak wszystkie Twoje
wiersze. Z serca pozdrawiam i dziękuję :) :) :)

Zachwyt nad tym przejawem geniuszu poetyckiego jest
wzruszająco-porażający! Jeśli o to autorce chodziło to
gratuluję samopoczucia.

Dorotko,odleglosc nie ma znaczenia.Najwazniejsze,ze
jest milosc,bez niej zycie jest do niczego.Przeciez
mozna sie postarac o zmniejszenie odleglosci.Naprawde
cieply wiersz do czytania w ladnym otoczenia,szkoda,ze
samotnie.

Krotko, a tak ladnie...:))

Lubię miniaturki, Twoja jest urokliwa :)

Takie słowa pisze się sercem

kilometry ciszy nie zatrzymają pragnień ni głosu
serca...twoja miniatura budzi serce...

troszke niepokojaca jest ta wiara ,dzielaca dal moze
byc wielka przeszkoda,zycze zeby to tylko byly moje
obawy,pewnie to przez swieta takie myslenie,pozdrawiam

początek zmieniłbym na ,,zdjęcie pęknięte na pół". Tak
byłoby lepiej, naprawdę.

"..Bo gdy się wsłuchasz cała..gdy ciszy
doczekasz..usłyszysz, moja mała..gdzieś, z bardzo
daleka..ciche i spokojne serca mego bicie.." :) M.

"Pęknięte zdjęcie" mówi, że jest porcelanowe, a to z
kolei daje wyobrażenie o tym, jak wielka jest ta
odległość. Następnie, jak ogromna jest Twoja wiara, że
wiesz. Na koniec wyobrażam sobie tę wielką miłość.
Bardzo wymowny wiersz. Pozdrawiam.

Ładnie zminiaturyzowałaś duży temat :)