na poboczu drogi mlecznej

Po pierwszym przeczytaniu miałem skojarzenia z
wierszem Wisławy Szymborskiej „Utopia”,
później ze swoim starym wierszem i jeszcze jakimś,
który mi krążył po głowie, ale wypowiedzieć go nie
umiałem. Czytałem drugi raz i zupełnie nowe światy mi
przyszły na myśl. Wiele widać znaczą te lekkie słowa i
taki ciepły klimat w tym zakątku, nawet olśniewające
zakończenie nie przejaskrawiło niczego, bardzo mi się
podoba.

bez dwóch zdań, trzy wersy rewelacja.

/niech nas blask prowadzi tam
gdzie niejasność
zasłania sukienką swoje boskie nogi/ Brawo - pięknie
potrafisz operować słowem pisanym!