na poczekaniu

donitshego

mądre spojrzenia
głupie spojrzenia
raz lęk
niepewność
westchnienia
drewniana rama nie ustabilizuje...
ruszę lustrem rusza się wszystko wokoło
nałóg, który tak jak inne przynosi 48sekund ulgi
48godzin wyrzutów sumienia
więc już nie spojrzę,
bo i tak już nie widzę
nie odbiję się,
bo już nic nie ważę...
zasnę...

nałogowym przeglądaczom się nie szukajcie tem nitshego

autor

Robal

Dodano: 2006-01-22 20:30:45

Ten wiersz przeczytano 560 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie