Na potem
Nazbieram czaru magnolii
z cudownym letnim zachodem
i tęczy. Z nich można tworzyć
bukiecik wspomnień na potem.
Kiedy już sił nie wystarczy,
by rankiem biegać po rosie,
będę radością się raczyć,
sięgać po skarby. Przyniosę
siły i ducha pogodę
na wszystkie nasze niedziele.
Wiem, że dziś zrobić to mogę.
Zawsze się z tobą podzielę.
Komentarze (23)
najważniejsze ze jest power i ciepło - pozdrawiam
...i ze mną. Miłego Magdo
Bije optymizm i ciepło, pięknie:)
o tak...po rosie i obowiązkowo na bosaka :)
Andreas, Ty tak pięknie piszesz, więc na pewno będzie
super.
Bardzo zacny wiersz, świetne te, no... przerzutnie?
Buziaki:))
Lekko i cieplutko u Ciebie Magdo..
:)
Pozdrawiam :)
Ładnie Magdo,tylko muszę Ci powiedzieć,że ja też
zacząłem pisać o magnolii.Na razie "ciągnę jak koń pod
górę". Nie wiem, czy uda mi się równie
udanie.Pozdrawiam ciepło.
Bardzo urokliwy przez ten bukiecik wspomnień i
przerzutnie :)
Czarujący wiersz Magdo! cudny zapach magnolii tworzy
bukiet wspomnień! Pozdrawiam serdecznie:-)
Skoro się dzielisz , to ja wchodzę w to.:))
nie lepiej:
"naręcz barw tęczy, by stworzyć"?
Pozdrawiam
Jak to u Ciebie bywa, jak zwykle przepiękny wiersz!
Miłego wieczoru:)
Piękny czarujący wiersz. Pozdrawiam bardzo serdecznie
Magdo
Warto pozbierac to wszystko by potem innych tym
obdarować
pozdrawiam:)
Pięknie Magdo, warto nazbierać, a potem czerpać
radość, a Ty jeszcze potrafisz się tym dobrem
podzielić:)