Na prostej

Na prostej do nieba

jeśli już nie boso to może nam trzeba
zwyczajne kalosze na wszelki od deszczu
na trasie wciąż pada kiedy niestrudzenie
gnamy i nie wiemy że nam tylko jeszcze

zwolnić na zakręcie lekko przyhamować
by w na pozór stałej jak zawsze prędkości
nie wpaść w zwykły poślizg gdy za dużo błota
a do raju jeszcze wciąż zamknięte dla nas

dobiec łbem uderzyć czyżby to głupota
była tym co bardziej w życiu nam niezbędne
za późno nam przecież mądrością po szkodzie
delektować ego nawet pod gwiazdami

sięgnąć można szczęścia i w jednej kapocie
dobrać by ją tylko trochę kolorami
ale tylko takie jak lubisz cieplejsze
szare niech zostaną daleko za nami niech wiedzą

że mniejsi bogactwem to sercem są zawsze
i tylko być może jeszcze jeden zakręt
jeśli tam ktoś czeka z antypoślizgowym
dywanem pod nogi pewno będzie łatwiej

przecież nie za późno choć zegar wciąż gania
śniegu nasypało na tej naszej drodze jakby wybielało
hamuj dalej może by tak już na saniach
kiedyś to pochodnie dzisiaj jeszcze dłonie

a ciepło zanika to jeszcze nie dla nas

autor

szarman

Napisany: 2008-11-18 Dodano: 2008-11-29 02:47:12

Ten wiersz przeczytano 960 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie