Na próźno

Dla niej, mej wielkiej miłości, która odeszła!

Na próźno, okazały się me starania,
Na próźno, były me wyzniania,
Bo rozsądek silniejszy od kochania.
Wszystko na nic,
Wszystko skończone,
Na nic me umizgi, bo kres jest, był bliski.
Kochałem Cię cały czas, lecz zasłabo, za późno i na próźno.
Ale czy to grzech kochać i chcieć być kochanym?
Nie błądzi ten kto nie pyta,
Ale ja pytałem tylko Twej złożoności; nie rozumiałem. Faktza mało robiłem. prawda zgrzeszyłem ale czy na nic dobrego nie zasłużyłem?
Kochać Cię będę całe zycie,
Ale już w samotności i skrycie.

Proszę wróć

autor

mikelus

Napisany: 2005-06-08 Dodano: 2005-08-10 22:22:46

Ten wiersz przeczytano 399 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie