Na przekór
Tamte ranki wpisały się w błękit,
układają cierpliwie minuty,
chociaż dzień nam się czasem zapętli,
to w duecie nie bywa zbyt trudny.
W kalendarzu jak zwykle za gęsto,
czas wciąż nagli, nie pyta o zdanie,
w karuzeli zgubiło się przęsło,
ciąg wydarzeń jest znów poza planem.
Dokąd pędzisz tak ciągle człowieku?
Wciąż to samo pytanie zadaję.
Może warto wszystkiemu na przekór
strzelić z bata, zatrzymać spiralę.
autor
magda*
Dodano: 2013-11-21 00:00:47
Ten wiersz przeczytano 1244 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
"chociaż dzień nam się czasem zapętli,
to w duecie nie bywa zbyt trudny."
...bardzo na tak :)
Ciekawy, bardzo dobry wiersz. Cieplutko pozdrawiam
To fakt, że we dwoje jest milej i bezpieczniej.
Jednak, by uniknąć przykrych rozczarowań, to samotność
jest lekiem, który pozwala się zatrzymać nad każdą
kwestią życia. Dlatego masz rację, nie ma się dokąd
spieszyć. Wszystko, ma swój czas, początek i koniec.
Ukłony dla Autorki. Pozdrawiam
Oj i ja bym strzeliła z bata:-) Bardzo dobry wiersz:-)
zapętlone dni , ale w duecie(jesli jest) zawsze
łatwiej, ładny wiersz:)
Widzę tu moc zaradnej miodu kropli.
Zapętlone te dni ostatnio, oj zapętlone, a my w tym
szarpiemy się i gubimy.
Dobry wiersz magdo*
taki nasz czas taki nasz już trzeba iść ,już trzeba
biec. Zatrzymać? Potrzebne hamulce nie bat
biegniemy tak szybko,ze wiele pięknych zjawisk nam
umyka ,tylko po co ? pozdrawiam
ciekawy wiersz-pozdrawiam serdecznie
na wszystko przychodzi w życiu czas-"wieczny
odpoczynek...":)))pozdrawiam:)
Witaj.Dokładnie pędzimy, a ile nas omija po drodze ho
ho ho..Pozdrawiam Cieplutko.
zmusza do refleksji pozdrawiam
często zadajemy sobie te pytanie
dokąd, po co i dlaczego ?
dobrej nocy