na przestrzał
... pomiędzy słowem a słowem...
...
nienapisany wiersz usiadł na pięciolinii
blatu
barowym symfoniom wtóruje muza świateł
sączy się chwila zadumy ustawia w szyku
smaki
smaczki wolnym ruchem wężowym suną
przedsmak ambrozji serca zatacza koło
słomka
szklane witryny kuszą mamią oczy tańcem
cieni
barman natrętny już nie pytając stawia
szklanicę
płonie w gardle kolejny łyk spóźniony wers
opadł
na dno z plastrem pomarańczy i limonki
szeleści słowo w bełkocie wypowiedzi
bezsens
treści szuka w labiryncie alfabetu ścieżki
dźwiękowej
bardziej bliskie stanu ducha męskiej
opowieści
kochałem cię każdym centymetrem głodnego
ciała
zawiodłem chwilą kapryśnej swobody wolnej
linijki
pomiędzy linią głowy a brzegiem ust w
drodze do
serca mały przerywnik zaistniał zmącił wody
rozumu
teraz nienapisanym wierszem stoi w
przełyku
przedsionku miłości żadne słowo nie zastąpi
gest ręki
kwiat taki nie istnieje umarł zanim się
urodził zgasł
...chwiejnym krokiem podążam za mrzonką
mala.duza
Komentarze (22)
słowa poruszające na przestrzał.
Pozdrawiam.
5 anioła głos:)
Superowy wiersz pożegnalny:)
Piękny liryczny wiersz do zastanowienia się
przemyślenia .
Czasami przydarza nam się miłość niemożliwa.
I choćby nie wiadomo jak- bo ona lubi tandem - i tylko
wtedy jest możliwa i spełniona.
Piękny.
Mimo, ze wiele pragnień, planów jest nierealna do
spełnienia, to nasze myśli zaprzątają. Bez tej nadziei
życie, by straciło sens. Ślę moc radosnych pozdrowień
i uśmiechów:)
Piękna liryka!
Z głębią, otulona metaforą.
Porusza na przestrzał, od tytułu po puentę.
W życiu człowieka jest wiele marzeń nie do
zrealizowania, ale człowiek ślepo podąża za swoimi
mrzonkami.
Pod tym względem jesteśmy niereformowalni. I myślę
sobie, że to chyba dobrze.
Serdecznie Cię pozdrawiam i miło znowu Cię czytać!