Na skrzydłach

Życie ucieka wspomnienia zostają i po cichutku w
serduszku pukają.
Pozdrawiam serdecznie.

Dobrze by było, aby serce z rozumem współgrało. Nie
zawsze jednak tak jest. Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie, miłego wieczoru:)

Pieknie chociaż zabarwiony smutkiem...Pozdrawiam
serdecznie...

Ładnie, tylko wilgotna bym się pozbyła, bo łza nie
może być inna chyba że mróz ją zmrozi :)) pozdrawiam
Ciebie serdecznie :)

Trafia w sedno. Potrzeba ludziom takich wierszy,
towarzyszy w rwaniach.

Piękny wiersz.Pozdrawiam.

Wspomnienia bywają piękne, lecz lepiej, aby miłość na
trwale gościła, życiowy wiersz, z wyczuwalnymi obawami
w tle, podoba mi się Mariolko, serdeczności
przesyłam:)

Walka serca z rozumem i strach przed pierwszym
krokiem. Jakież to normalne.
Niedawno przeczytałam taką maksymę: Jeśli będziesz
walczyć o marzenia, możesz przegrać, jeśli nie
zawalczysz, już przegrałeś. - Tak mi teraz nasunęło
się na myśl ;)

Pięknie o miłości co czasem bywa kaprysna.
Pozdrawiam serdecznie

miłość z rozumem nie chodzą w parze, pozdrowionka :)

Miłość rzadko pyta się rozumu o zdanie, a jeszcze
rzadziej go słucha. Pozdrawiam ciepło :)

Irysku przebacz, ale tyle lat minęło i nie mogę się z
tym pogodzić. Pozdrawiam Cie bardzo serdecznie.

Jak już jesteśmy przy temacie rozumu i miłości, to jak
czuje się ta kobieta, która manipulując ukradła
ukochanego swojej koleżance i uważa to za normalne?
Wciąż zadaje sobie to pytanie. Dlaczego. Piękną ładną
kobietę zostawia i idzie do zmory.

Nie inaczej jak pięknie, pozdrawiam:)

Pięknie z powiewem smutku. Pozdrawiam : Mariolko )