Na starym szlaku
Są takie miejsca gdzie ciszę się słyszy
Droga opowiada o ludziach
którzy ją deptali w starej dziczy
drzewa szumią o dłoniach ludzkich
wędrujących po korze
o łzach którymi zostały podlane
o krwi gorącej
w walkach przelanej
Zimna grota gada o miłości zakazanej
której świadkiem zostać jej było dane
przez którą raz jeden jej wnętrze
tchnęło gorącem
rozpaczą i szczęściem
Obok szepcze ziemna mogiła
o duszy zbłąkanej tęskniącej
która człowiekiem przez moment była
Słucham
kamyczków przesypujących się z ręki do
ręki
Mamroczą do ucha po cichu
że mają milion tajemnic
Komentarze (18)
Pięknie z cudnym zakończeniem;)pozdrawiam cieplutko;)
Ciekawy wiersz pozdrawiam serdecznie;)
Ile historii ludzkich uległo zapomnieniu. Świadkiem
dawnych wydarzeń są góry, groty, drzewa.
Piękny, refleksyjny wiersz :)
Pozdrawiam serdecznie.
bardzo ładnie ...są takie miejsca tajemnicą owiane
gdzie cisza szepcze o ludzkich losach:-)
pozdrawiam
Warto się zatrzymać :) Pozdrawiam serdecznie +++
Wiersz w których wersach można odnaleźć dawne tajemne
szlaki.
Pozdrawiam pa :)
świetny klimat wiersza. lubię taką melancholię
zatopioną w starych szlakach natury.
myślę, że w czwartym wersie wystarczyłoby same "o
dłoniach". sens by nie stracił, a zniknęłoby
powtórzenie "ludziach / ludzkich.
ale to szczegół.
pozdrowionka :):)
oooo... jak cudownie, zakończenie rewelacyjne :-)
bardzo poetycko choć pisane w bieli
są miejsca do których warto powracać
Są takie szlaki miejsca i domy kazde ma swoje
tajemnice :)
Bardzo podoba się wiersz
Pozdrawiam serdecznie Dano:)
Piękno i tajemnice ukryte na starych szlakach. Są
takie miejsca , gdzie wystarczy tylko usiąść i wtedy
cisza zaczyna swoją opowieść... Pozdrawiam serdecznie.
intrygujące!
Bardzo ciekawe pozdrawiam
Ciekawe wspomnieniowe refleksje, pozdrawiam