Na supeł
Dla rozmarzonych samotników:)
przysiadłam
w trawiastym fotelu
nad jeziorem
spadł kasztan
i liść zatańczył
prześwietlony bladą smugą
krzyk żurawi
echem odbitym w wodzie
smutno i chłodno
patrzę w zamglony pejzaż
na serdecznym palcu
zawiązuję supeł babiego lata
autor
lucuś50+
Dodano: 2013-09-28 12:54:38
Ten wiersz przeczytano 2219 razy
Oddanych głosów: 36
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (54)
Witam przemiłych Gości!
Choć na dworze smutno i chłodno to pogoda ducha nas
nie odstępuje:)
Bomisiu! Wiem po kim ta wyobraźnia:)
Ajw! Świetnie zauważyłaś- zaręczyny:)
Jurku,Patrioto! Jeszcze tak nie zwracałam się do
Ciebie:) Pe-elka jesienna, owocem brzemienna i
kolorowa - piękna! No cóż avatar nie może jej
dorównać:)))
Kochani! Wszystkim dziękuję i ciepłe dni wyczaruję:)
Smutny ale bardzo ładny. Ach ta samotność. Pozdrawiam
cos dla mnie
ładnie
Bardzo ładny, melancholijny wiersz.
Dobrze tak czasami usiąść na trawie
i pomarzyć.Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo ładnie melancholijnie,z babiego lata
zawiązanego na supeł serdecznego palca powstał
pierścionek.Pozdrawiam cieplutko
Rozmarzyłam się.Piękny.
Lucusiu dziękuję ślicznie za odwiedziny! Pozdrawiam!
Dobrej nocki! ;)
/supeł babiego lata/ tylko poetycka wyobraźnia może to
wymyślić, fajne:) pozdrawiam, lucuś
jesień pełna melancholii...
ciepło sie czyta Twoje wiersze ...za oknem niestety
smutno i chłodno i brak żurawi
wiersz przemawia,ukłony
Bardzo urokliwy wiersz i dopiszę się też do komentarza
ajw. Pozdrawiam :)
Zatem zaręczyłaś się z jesienią ;)
Dla mnie to taka piękna chwila samotności tak czasami
potrzebna człowiekowi dla wytchnienia...pozdrawiam:)
Bardzo ładnie lucuś, na serdecznym palcu. Też jestem
rozmarzoną i.....ą:):). Pozdrawiam