Na tle śląskiego...
Nad Śląskim niebem zamyślone kominów
kolumny
Giganci pracy, dziś zimne bez ognia, dalej
wyniosłe i dumne
Rzucają na miasto swe długie jesienne
cienie
Majestatyczne w sobie otulają je
listopadowe promienie
Ponad dachami gołębi gromada, na tle nieba
plamka szara
Konstrukcję ?Martenów? w rdzę ubierane-nie
ma w nich żaru
Na tle nieba, dwa wielkie piece dokonywali
pracy tytana
W wieczornej poświacie huta stali w mgły
czarne ubrane
Księżyc nie ten co dawniej był umorusany
czarnym miałem
Jego poświata rozświetla miasto moje cale
Poznikały ciągle palące się hałdy
nieprzyjazne stoki
Rozsypane pod torowiska autostrad znikły w
użyteczne mroki
Z czeluści kopalń wyszła z górnikami do
słońca Barbórka
Wierna patronka ludzie, nie wymyślona muza
Zeusa córka
Dziś wiatrem szczęścia, złota jesień na
ulice przygnana
Cóż za piękny widok ? z dzieciństwa mojego
zapomniana
Dla wielu z Was czytających te proste słowa
o mojej ziemi
Wzruszycie ramionami- powiecie sobie, ma
chłop awersje
Na moich oczach była druzgocąca degradacja
zdradziecka
Wraca życie piękniejsze, ja to widzę i
oglądam oczyma dziecka
Autor:slonzok
Moje miasto Świętochłowice
slonzok
Komentarze (5)
Witaj Bolesławie! piękne wspomnienia o Śląsku!
Tam się urodziłam, chodziłam do szkoły,potem moje
dzieci chodziły do szkoły, w małym miasteczku, w
którym do dzisiaj mieszkam,pamiętam te wszystkie
przemiany, od wielkiej świetności, aż do upadku
Śląska, bo tak to dzisiaj odbieram!
Wprawdzie w moim mieście nie ma hut, ani kopalń, ale
cała moja rodzina była związana z Zakładami Bumar!
pracowali w nim Dziadkowie, mój Ojciec!
jedynie mój teść pracował w Rudzie Śląskiej- Huta
Pokój! ech! łza się w oku kręci!!
Pozdrawiam serdecznie, miłego wieczoru życzę :)))
Przegadany ten wiersz bardziej proza a nie wiersz
Wspomnienia i miłość do miejsc kochanych, zawsze budzą
w sercu radość. Ładnie wymalowałeś słowami obraz
swojego miasta. Pozdrawiam :)
przepraszam za błąd,,którzy
Witaj...widzieć oczami dziecka to najdroższe czystość
nie zmieni ani czas ,umiłowanie miejsca swojego tam
pokolenia tych co walczyli o pokój, tam historii
wypisane w stronice rękami ludzi pracy trud dni i
lat,Ty oddajesz swoją miłość wierszem poezja wyzwala
duszę ona otwiera tym korzy mają serce ,bo tam gdzie
jesteśmy tam ślad naszej obecności ,,Ty zostawiasz go
tu i czytamy o tym co serce ukochało
najwięcej..pozdrawiam serdecznie miłego dnia+++