Na trzy

Pierwsza, jeśli dopadnie, nie rozwija perspektyw.
Spływa jak krople deszczu po zimnej szybie w oknie,
przez które nic nie widać. Po pustym monologu
i dluższych medytacjach, nietrudno od niej odejsć,

bo nie zostawia nic, prócz żalu,
że tak łatwo, daliśmy się jej nabrać.

Jest też druga, podobna, rozsądna i twarda jak szkło.
Zgrzyta mocno zębami, sprawdzając wartość monet.
Gdy ogien zaczyna rozniecać, licząc na dywidendy
nabiera jaskrawych kolorow i fruwa lekko jak motyl.

Obdziera wszystko ze złudzeń i tracąc ponętny blask,
ginie biedna w płomieniach, które dla nas rozpala.

Trzecia jest gruboskórna i przez to bardzo ciepła.
Wewnatrz jest delikatna i miekka jak baranek.
Gdy słychac w głębi serca, rytmiczne pulsowanie
to znaczy, że śniadanie zjadamy razem z nią.

Jest pełna obiecanek i syta ludzkiego szczęścia.
Schowałam ją w kubraczku, który wczoraj mi dałeś.

Dziękuje za komentarze i celne uwagi...

autor

szarman

Napisany: 2010-05-12 Dodano: 2010-12-08 14:41:13

Ten wiersz przeczytano 1145 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie