Na wsi u babci

Do dziś pamiętam, a nawet czuję,
smak babcinego wiejskiego żurku.
Bagażem wspomnień się delektuję,
błądząc myślami gdzieś po podwórku.

Jakże odległe są tamte chwile,
gdy po ściernisku biegałem boso.
Dziecięcych wspomnień mam w głowie tyle,
że wciąż w beztroski świat mnie przenoszą.

Bo cóż do szczęścia dziecku potrzeba,
gdy jeszcze wszystko dokoła eko?
Wystarczy pajda swojskiego chleba,
wczesne ziemniaki i zsiadłe mleko.

Nieprzetworzone i świeże wszystko,
z własnej hodowli kurczak i kaczka…
Z sadu owoce, te bez oprysków,
rankiem , samemu, zerwane z krzaczka.

Wiem, że to wszystko już się nie zdarzy,
bo czas przemija i świat się zmienia.
Jednak przyjemnie czasem pomarzyć
i wpaść do babci, której już nie ma.

autor

jlewan

Napisany: 2016-07-10 Dodano: 2016-07-10 16:02:34

Ten wiersz przeczytano 2615 razy

Oddanych głosów: 36

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie