NA ZAWSZE W SERCU...

(Kochanemu Mężowi)

W krwawiących różach, złotych chryzantemach,
ciepłem najbliższych otulone groby.
Zostanie pamięć - po tych, których nie ma
- symbol żałoby.

Płomyki drżące niebo rozświetliły,
jasną poświatą zjednoczone w dali.
Przykryte bólem cmentarne mogiły
- znicze wciąż palę.

W ciemnym i dusznym zamieszkałeś domu,
śpij już spokojnie, choć z zimna skostniały.
Odszedłeś nagle, cicho - po kryjomu
- łzy pozostały.

Wyryte imię na płycie z kamienia,
gołębie serce w Niebiańskiej Krainie.
Przetrwają ślady Twojego istnienia
- nigdy nie zginą!

(Wieczne odpoczywanie)

autor

ewciaw1963

Napisany: 2012-10-31 Dodano: 2012-11-01 05:07:34

Ten wiersz przeczytano 1198 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie