Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

na zawsze Twoja...

cała Ci się oddałam
myśli niczym rozsypane
pudełko puzzli miałam
euforia z beznadzieją
się w nich przeplatała
wyż kiedy jesteś
niż kiedy znikasz
serce moje koziołki fika
za chwilę
cisza
czy jeszcze bije...?
sprawdzam
ratunkuuuu...
ja już nie żyję...!
spod ciężkich powiek
ponad mym ciałem
widzę Cię
wbiegasz
bezradny
cały pobladły
za rękę łapiesz
ona omdlewa
całujesz usta
nieruchome, zimne
próbujesz
ratujesz
mą duszę
me ciało
me serce
które Ciebie kochało
szeptasz jak modlitwę
wciąż te same słowa:
jeszcze nie możesz być stracona
wróć, bo ja Cię kocham...
zaskoczyłeś mnie
balsamem słowa Twe
ronię ostatnią krwawą łzę
dlaczego
dopiero po śmierci
doceniłeś mnie...?

autor

cashmir

Dodano: 2008-06-03 00:04:18
Ten wiersz przeczytano 612 razy
Oddanych głosów: 6
Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (1)

Boik Boik

Fantastyczny wiersz. Doskonale oddaje sekretne
marzenia bardzo wielu ludzi, i stwierdza zyciowa
prawde - czesto doceniamy innych dopiero po ich
smierci. Brawo - za wiersz.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »