Nabożeństwo
Z czcią przystępując
delikatnie śledzimy
oczy
Kołyszemy się
w rytmie głosu myśli
Szukamy podwojów duszy
Patrzymy na odzew
- tak jak sitowie odpowiada
wiatrowi…
Celebrujemy świętą głośną ciszę…
Z czcią przystępując
aksamitnie suniemy
wzdłuż wzajemnych obwodów
Zmieniamy kształt…
Powoli
obracając się
apoenzym odtajnia się kofaktorowi
Odnajdujemy się…
Z czcią przystępując
czule śledzimy
oczy
Błysk! – nie jesteśmy na
Ziemi…
Żeglujemy w gwieździstej przestrzeni
Podzieleni na tysiące kawałków
przenikamy się…
Z rezonansu każdego pierwiastka
przepełnieni mocą energii unoszącej coraz
wyżej
Co jest poza przestrzenią? Niebo dla
Nieba
Z czcią przystępując
mrużymy oczy
skąpani w świetle zbierającym się na
granicy dwóch faz…
Komentarze (3)
Ależ piękny ,pozdrawiam
O tak! Bardzo dobry Poezja podoba mi się Wgłębianie
i rezonans Na tak! :):)
hmm.. ciekawy wiersz podoba mi sie