nad mapą

znów do niej wracasz

siedzisz na drzewie
w betonowym karmniku
jak jakiś wielki egzotyczny ptak
twój pióropusz i nogi nie mieszczą się
jedno złożyłeś przed wejściem
[pewnie jakiś głupek ukradnie
zanim zorientuje się że też nie włoży


drugie połamałeś w stawach
i cisnąłeś w kąt


jaki kąt ? twój monstrualny brzuch
jest wszędzie


na jego blacie rozłożyłeś ją
niczym kwiat
i chciwym jak owad, obrzmiałym palcem
wwiercasz się w tą miododajną krainę

autor

Marta Surowiecka

Napisany: 2018-07-22 Dodano: 2018-07-22 17:17:22

Ten wiersz przeczytano 715 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie