Nad obłokami,pod obłokami...

Myśli me krążą wśród mych słów...
Oddech mój niczym sen-uspokaja.
I widzę więcej niż widziałam,
I cierpie mocniej,tyle łez już wypłakałam...
Znowu czasu mijanie,znowu minął dzień...Twoja twarz niezapomniana jak cień nie odstepuje mnie a ja...
Ja tylko siedze,patrze,słucham...
I widzę ten obłok niebny..taki wolny,taki piękny,taki biały...
I gdy myślami wzbijam sie ponad skały...
widzę ciebie , upadam
I serce me upada i ono sie rozpada,upada...
I kruszy sie ,upada
a ja już całkiem blada oddaje Ci każdy oddech
upadam...,upadam....,upadłam....

To dla niego...ale i tak nigdy tego nieprzeczyta....

autor

Weera

Napisany: 2005-04-06 Dodano: 2005-04-06 22:19:41

Ten wiersz przeczytano 392 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie