na ciebie Książę…czekam

We mgle już czekam na ciebie, słowika…
Nikt mi już teraz nie śpiewa po nocach.
Mam jeszcze swego polnego konika…
melodię mi nuci o gwiazdach i oczach.

Na białej kartce w księdze mojej duszy,
teraz spisuję sny zrodzone w ciszy..
Czasem wychwycę w szeleście nad ranem
ślady w pamięci szczodrze zachowane.

Jestem twym żaglem, co czeka na tchnienie,
pragnę w tęsknocie zatańczyć na fali
uczuciem serca, burzą letnią… marzeniem
w ogniu miłości swoje smutki spalić.

Czasem jeszcze żal, jak ten ptak przelotny,
cierpliwość zakłóci zepsutym powietrzem.
Lecz otwieram okno i te z duszy grzmoty,
wypuszczam białą mewą w jakąś przestrzeń.

Rozrzucam myśli w ogniu zorzy wschodniej,
w niej wypatruję twych oczu jak słońca!
Od dziś już czekam spokojna… pogodniej
na ciebie kochany…tak bardzo tęskniąca!

autor

Czerwona...róża

Napisany: 2006-09-23 Dodano: 2006-09-24 05:54:07

Ten wiersz przeczytano 452 razy

Oddanych głosów: 49

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie