nad przepaścią

Idę do przodu,
bo za mną jest tylko cień minionych zdarzeń.
Aż dojdę do przepaści.
Otworzę oczy i polecę jak anioł.
Nie zdążysz mnie pożegnać.
Nie zobaczysz mnie już więcej.
Bo stopię się ze słońca blaskiem.
Będę z tobą zawsze
ale ty będziesz patrzył w dół
na dno przepaści.
Nie znajdziesz mego ciała.
Nie znajdziesz ciepła
i tych długich rozmów.
Dopiero kiedy spadniesz,
odkryjesz, że na twe serce wciąż pada blask.
Promień słońca.

autor

anka 91

Napisany: 2009-08-18 Dodano: 2009-08-24 13:31:02

Ten wiersz przeczytano 407 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie