Nad wzniesieniem błękitnym...

jakie wysublimowane to miłosne rozmarzenie. trochę
dużo dotyków w niedużym tekście, dlatego pozwolę sobie
zaproponować jedną zmianę w wersie: "przez smak
aksamitnej skóry", ale Autorka decyduje. pozdrawiam+)

Wiersz znakomicie ukazuje erotyzm naszych
oczu,spojrzeń zakochanych i pożądających się
osób,okolony klamrą powtarzających się wersów(wyraźnie
zamierzone).Moim zdaniem w tak krótkim wierszu nie
robi to najlepszego wrażenia.Pozdrawiam:)

wiersz mimo kategori miłość naładowany erotyzmem i
delikatnością, pachnie poezją, dobry wiersz!

chyba najpiękniejszy w życiu jest początek
miłości,bardzo subtelnie to opisałaś

No cóż,tak się nieraz zdarza że niebo uczucia nam
przysparza -pozdrawiam.

Bardzo ładny,romantyczny wiersz,podoba mi się
.Pozdrawiam serdecznie.

A mi się podoba bez żadnych poprawek, śliczny i
naturalny Twój wiersz. Bardzo się cieszę, że zaś
jesteś Paullo...gorąco Cię pozdrawiam :))))

Bardzo ładny. Błękitne wzniesienie kojarzę z niebem.

Uwielbiam błękit, ten kolor bardzo pasuje do klimatu
Twojego wiersza :) (w jednym 'błękicie" brakuje
ogonka)

wiersz mnie urzekł....poczulem jego ciepło i otwarte
serce...pozdrawiam..

jakie to romantyczne....czar uczuć...

Wiersz z dedykacją, więc bardzo osobisty. Bardzo
ciekawy.

coż za wspaniałe miejsce - nad wzniesieniem
błękitnym:) pięknie

miłość ma różny wymiar , Twoja pachnie :)

Błękitne wzniesienie ...intrygujące, tajemnicze
spotkania