Nadal żyje
Serce smutkiem się otuliło,
Ono wie co jest i pamięta co było.
Chociaż pragnęło jeszcze szczyty
zdobywać,
zwolniło, zapomniało, się oziębiło.
Czy to ciała zmęczenie drzwi mu zamyka?
Nadal żyje.
Kiedyś nie będzie niczyje.
autor
elka 123
Dodano: 2009-12-28 11:22:16
Ten wiersz przeczytano 687 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Trafiłam tutaj przez przypadek. Zainteresowały mnie
Twoje wiersze.
Ależ nieprawda. Ono ma jeszcze długo żyć,
czuć twoje wiersze i zdobywać szczyty. Pozdrowionka.
smutno lecz wyraziście
ładna miniaturka...dobrze że w sercu pozostała
wiara...pozdrawiam
Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam
Koniec raczej optymistyczny mimo wszystko. Pozdrawiam.
eleganckie mini,długo nie będzie niczyje
najważniejsze, że sercem. pozdrawiam.
No cóż, serce żyje- serce czuje...
Niech się kiedyś w zaraz przemieni i natychmiast ten
stan odmieni, cieplutko pozdrawiam.
Najważniejsze, że została wiara. Znów je ktoś przytuli
i będzie gorące :) Oby "kiedyś" szybko nastąpiło :)
Serce wie co jest, ale to nie serce pamięta co było...
A może umysł, wątroba i nerki... Pozdrawiam(+)!!!