Nadchodzi...

Odruch samozachowawczy! Świetny wiersz! Przedwczoraj w
Białymstoku całe niebo i ziemię objęła we władanie
Apokalipsa. Drzewa cięło jak zapałki, ściana wody,
jasność i grzmot i ja dojrzała kobieta niczym mała
Oksi w swoim autku w trasie. Całą drogę już niezbyt
odległą do domu z moich oczu lała się woda i wraz z
nią płynęła modlitwa...........
Dojechałam szczęśliwie. To prawda według przysłowia z
pokoleń "Jak trwoga to do Boga".
Sorry za mój osobisty akcent:-)
Twój wiersz ARABELLKO jest dojmujący....
Serdeczności na udane popołudnie:-)

Wywolujesz strach .... i dobrze , poprzez strach
bardziej rozumiemy zycie .Pozdrawiam

A ja lubię burzę:)
Pozdrawiam

Czarna chmura nad miastem zawisła ...
brr aż strach się bać.
Fajnie ze Wena znowu do Ciebie zawitała :)
pozdrawiam

Burza zawsze jest dla mnie groźna, kiedy przebywam
poza domem, inaczej to się nie boję.

Strachy

wszystko ma swoje miejsce i traci je gdy jest za dużo

gdy szaleje burza można spanikować .. strach normalny
odruch... uściski

nie bój się przyjadę przytulić tylko Jadzi zapytam ?
.. powiało mocno chłodem ..

nie ma się czego bać - to nie boli ;)
klimat nadejścia niechcianego ... czegokolwiek w tym
burzy +++

Ja też nie przepadam za burzami.
Pozdrawiam :)

tylko lowcy burz sie nie boja,
to fascynujace zjawisko, przez okno lubie patrzec;)
pozdrawiam

strach przed burzą

Ja także boję się burz...
pozdrawiam milutko :)
dziękuje milutko za wczorajsze odwiedziny.

Natura, rzecz oczywista,
bezlitośnie z praw korzysta!
Pozdrawiam!