Nadejście Śmierci

Krok po krok,
Wychodzi śmierć z mroku,
Zalejesz się w krwi soku!
Marne dla niej są twe losy.
Przez chwile zobaczysz błysk kosy
Cierpienie będą niosły twoje głosy.
Odejdziesz w zapomnienie,
Pogrążą Cię wieczne cienie,
I na powrót nastanie zwątpienie!
Ja swoje życie cenie,
Na widok ludzkiej głupoty bierze mnie obrzydzenie.
Zastanów się czy żywot twój to wiezienie?
Już nawet boskiego światła blaski,
Nie udzielą mej duszy łaski,
Niech ludzie noszą złowieszcze maski!
Był świat prawdy sławny,
Teraz zdrajców marny!

Może się wydawać komuś, ze ten wiersz posiada paradoks ale zapewniam że tak nie jest. Wszelkie jakieś obawy mogę rozwiać osobiście ...

autor

Erorys

Napisany: 2000-09-03 Dodano: 2005-02-27 20:32:14

Ten wiersz przeczytano 4541 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie