nadzieja
kochanie
gorące płomienne
uczucie się szarpie
na szczyty gόr wspina
w otchłanie zagłąbia
bezdenne
chłopiec uroczy
nieśmiały ubogi
przyczyną
miłości
zazdrości
oddania i zgody
biednemu wiatr w oczy
a ona się śmieje
i kocha
szczęśliwym to diabeł
i los dobry służy
dziewczyna łzy leje
gdy kocha samotnie
bez chłopca dotyku
pieszczoty uśmiechu
tak czas jej się dłuży
jak życie staruszce
zmęczonej czekaniem
modlitwą wspomnieniem
niech deszcze padają
niech wiatry nam wieją
a miłość niech kwitnie
nadzieją
autor
Roman
Dodano: 2008-08-08 15:29:22
Ten wiersz przeczytano 452 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
bajkowo płynie Twój wiersz, odrobina fabuły dodaje mu
treści, ładnym stylem napisany.
miłość niech kwitnie nadzieją- to piekne słowa... jak
nadziei zabraknie, to miłość umiera... to jak jej
pokarm. Ładny wiersz
Niech deszcze spadają, niech wiatry nam wieją a miłość
niech kwitnie nadzieją - oby tak było i życzenia się
spełniły, ładnie, wymownie, delikatnie i zgrabnie
napisany wiersz, ciekawa treść - podoba mi się, a
zakończenie super.
Bardzo ładnie napisany wiersz. To niech kwitnie
nadzieją... Nie byłaby miłością, gdyby nie wierzyła.