Nadzieja

Nadzieja



Nadzieja umiera ostatnia lecz nie umieraj
Wielkim potokiem napływaj i wzbieraj
Nadziejo nim padną ostatnie bastiony
I złu złożymy pokornie poddańcze pokłony
W tobie oparcie znajdziemy do końca
Nadziejo jaśniejsza od jaśniejącego słońca
Wszystko odejdzie, świata ułuda zniknie
Lecz ty nie odchodź Nadziejo- serce krzyknie
Bez ciebie wszystko tylko złymi jest snami
Nadziejo proszę więc zostań zawsze z nami
Bo w tobie Nadziejo pokładam tylko nadzieję
Dopóki jesteś blisko niech co chce się dzieje
Niech bije o brzeg rozszalałe zła morze

Bez ciebie Nadziejo nic przecież nie pomoże
Niech grom błyska gniewu z czarnego nieba
Nic więcej nam prócz Nadziei wszak nie trzeba
Niech Wyją zawiści przenikliwe wichury
Z tobą Nadziejo rozegnamy te burzy chmury
Aż wstanie nad głową Nadzieja nieustająca
Prawdziwa Nadzieja wszystkich...bez końca

Proszę o wskazówki bo nie mam pojęcia co poprawić w moim stylu pisania

autor

mola17e

Napisany: 2007-07-11 Dodano: 2007-07-11 20:48:23

Ten wiersz przeczytano 354 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie