Nadzieja

Nadeszłeś...

Ciemność. Gdzieniegdzie światło przedziera się przez szczeliny drewnianych ścian.

Chłód. Poniekąt odnajdziesz tu kilkanaście już nie unoszących się piór.

Pustka. Nie znajdziesz nic co zachować przez chwilę byś mógł.

Poczekaj, nie! Nie odchodź...Tam w kącie -spójż.

Wiem, nie dochodzą tam nawet promyki słońca i

nawet pierze nie ma sił unieść się by tam ulecieć,

ale poczekaj nie odchodź...Widzisz ten płomyk nadziei?

Już gaśnie, powoli zanika.To "ona", jest tu już jakiś czas, czeka...Zastanawiam się na co, na kogo?

Teraz już rozumiem, wiem dlaczego wciąż ukrywała się.

Teraz już wiem że te oczy czekały na Twoje. Widzisz

nawet płatki osłabionych piór unosza się.To Ty sprawiłeś...

Nie wierzysz? Nie musisz, ale podejdź bliżej a przekonasz się.

Dziękuję...

autor

Czarownica

Napisany: 2006-02-20 Dodano: 2006-02-22 17:39:12

Ten wiersz przeczytano 572 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Toniczny Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie