Nadzieja
deszczu kropla
migocze w świetle księżyca
jak płomień latarni nadziei
odbija światło gwiazd
Twoich oczu -
– minionych dziewczyno
dziś
na mej dłoni
błyszczy
wspomnienia przytacza
mi skrycie
czy Cię jeszcze
ujrzę, usłyszę
czy powiesz
że kochasz me (zielone ) życie
płomyków
przybyło już wiele
atrament po kartce się maże
Ja już dziś, więcej nic nie napiszę
bo oko me, zamglone jest całe
autor
tomasztomasz
Dodano: 2019-05-11 16:08:34
Ten wiersz przeczytano 887 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
OK:)
e.jot - dziękuję za Twoje uwagi, w profilu wpisałem,
iż za każde uwagi dziękuję więc daleki jestem od tego
abym się obraził na Ciebie czy inną osobą piszącą o
poprawce do mojego "wiersza". Błąd poprawiłem - a
pozostałe zmiany nie wprowadzę w moim przekonaniu jest
on przez to bardziej osobisty wiec za pozwoleniem
niech tak zostanie - przepraszam
Lubię czytać wiersze napisane takim stylem.
Miłego wieczoru, Tomaszu:)
Proponuję zmienić:
- /me/ na /moje/
- /napiszę/
- ostatni wers - /bo moje oczy zamglone/
Mam nadzieję, że nie uraziłam:)
Bardzo fajnisty wiersz :)
Tęsknota bardzo mgli oczy.
Tęsknie, romantycznie
Pozdrawiam :)
Z nutą Romantyzmu. Ja lubię.