Nadzieja Nadziei

Nadzieja odchodzi, umiera, kona...
Już nie ma miejsca dla Niej w wielkim świecie.
Lecz przecież trzeba biec Jej na ratunek
i zrobić wszystko, by nie zgasła nigdy!

Demony zadmijcie w róg zjednoczenia,
Aniołowie chwyćcie trąby Jerycha,
Dusze poległych stańcie do apelu,
Wrogowie walczcie ramię przy ramieniu!

Niech zagrzmi pieśń, co burzyć będzie mury,
niech ruszy szarża dusz, aniołów, ludzi,
niech się rozpęta istne pandemonium,
niech staną w ogniu miasta, morza, lasy!

Tylko garstka do kresu walczyć będzie,
apologetów, wiecznych buntowników,
i tylkon dla nich Nadzieja powstanie,
i tylko o nich świat nie wspomni nigdy...

autor

Bernard Lis

Napisany: 2005-08-08 Dodano: 2006-06-05 11:35:38

Ten wiersz przeczytano 655 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Sylabiczny Klimat Dramatyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie