Nadzieja płomykiem na stoliku...
O kimś kogo już jednak nigdy nie będzie..
Kiedy nie ma Ciebie-smutno płynie czas.
Płaczą gałęzie deszczem,
na niebie nie ma gwiazd.
Wieczorna mgła spowija za oknem cały
świat..
Kilka minut bez Ciebie to jak kilka lat.
Zegar na półce wybija sekundę za
sekundą..
Ta melodia czasu bez Ciebie jest ogromnie
smutną.
I czekam na Ciebie choć mój świat w
strugach smutnych myśli moknie.
A nadzieja jak płomyk małej świeczki,
tli się na stoliku przy oknie..
autor
Endefis
Dodano: 2011-03-22 21:12:30
Ten wiersz przeczytano 566 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Witaj:) Co do treści -słowa odczuwalne i ich piękne
połączenie w znaczenia wzrusza Ładna poezja w
przekazie.
Mam tylko jedną uwagę - po przecinku daj zawsze
odstęp, przecinek traktuj jak literkę, a po
zakończeniu wyrazu przecież robisz spację, to i po
przecinku też potrzeba.