NADZY I SIEROCY
lękają się jej
myślą że boli gdy odrywa
cień
kiedy lustro nie odbije już twarzy
a oczy spod powiek bezradne
gdy wydziera zza żebra
skuloną nadzieję
drżą jak listek
nadzy i sierocy
czując nieznany kontur
bezgłośnie zbliżający się szum
jakby wiatru który
tylko dmuchnie
"jakby" ma tu kluczowe, rozgraniczające znaczenie: czym ona jest, a czym nie...
Komentarze (12)
Ciekawe spojrzenie na śmierć.
Kim była . Że wiatr tylko dmuchnie . Bardzo podoba mi
się wiersz .
O śmierci w ciepłym klimacie nie każdy potrafi ....
bardzo dobry kawalek poezji lecz bardzo smutny...
przynajmniej dla tych, którzy nie chcą odchodzić...
nie lubię rozmawiać na temat śmierci..smutny temat
śmierć to jedyna pewna rzecz która nas w życiu spotka
- popieram bomi w sprawie usunięcia"jakby" - pozdro :)
śmierć to sztuka rezygnacji, pogodzenia się, a więc
odwagi, ale i lęku: kiedy i jak... może to jak,
stanowi większy dylemat od kiedy... i towarzysząca
-zawsze - samotność... ciężki temat, udanie
naświetlony, pozdrawiam
myślę że boli odchodzenie bowiem każdy nawet ten co
igra ze śmiercią i ma ją za nic -pragnie żyć.Jakby
wiatr zanikający szum to zmysły cichną
lecz świadomość nasza wtedy jest zagadką duszy
Podjęty trudny bardzo temat udany w wierszu
bardzo dobry, skreśliłabym tylko "jakby", niepotrzebne
moim zdaniem
Tak chciałoby się żyć wiecznie, ale to
niemożliwe.Dmuchnie i płomyk zgaśnie.
czujący lęk przed śmiercią boją się raczej własnej
imaginacji, mgliście skonkretyzowanego o niej
wyobrażenia... ale czy to tylko dmuchnięcie? ciekawy
tekst, pozdr.
nadzy i ubodzy ze strachem patrzymy w lustro bezradni
oczekujemy z nadzieja na pomoc ...zamysliłem słyszac
ten szum wiatru bo nie wiadomo co przywieje...